" เด็ก ๆ กำลัง ไร้จินตนาการรึเปล่า? "
บทความต่อไปนี้เป็นเพียงมุมมองส่วนบุคคล ไม่ประสงค์ ทำร้าย,ชี้ชวน , หรือโน้มเอียง ไปทางใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ผมเฝ้าสังเกต เด็กๆ ยุคใหม่ และตั้งคำถาม ต่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
ย้อนกลับไป สมัยผมยัง อายุ ช่วง 10-14 ขวบ
ผมจำได้ดี ผมติดเกมส์ ออนไลน์มากในคณะเดียวกัน
ทุกชั่วโมงเรียนที่น่าเบื่อ ผมก็จะวาด Catalog ชุดอาวุธ และค่า Status ของ อาวุธ ต่างๆ เป็นเล่มๆ
รวมถึง วาดภาพ จาก จินตนาการที่ ผมเอง คิด
เด็กในยุคนี้ มี Social media มี internet ความเร็วสูง
แต่ ไม่ได้คิด ไม่ได้จินตนาการเท่าไหร่ ผมสังเกตุ ครอบครัวส่วนใหญ่ (สังคมที่ผม อยู่ ถ้าว่าง เด็กๆ ก็ใช้แต่เทคโนโลยี ในการเสพข้อมูล ไม่เล่นไม่วิ่ง ไม่วาดเท่าไหร่)
แต่ในคณะเดียวกัน วิชาศิลปะ ถูกมองว่าเป็น วิชาทางเลือก
หรือแม้แต่ จัด ให้อยู่ใน วิชาชีพ ที่ ด้อยคุณภาพ ในด้าน
รายได้
แล้ว เด็กๆ ในบ้าน ล้วนแล้วแต่ ถูก ผลักเข้าไป ในระบบ แรงงาน โดยที่หารู้ไม่ว่า
การเรียนเก่ง มันก็แค่ เป้าหมายของ การมี เงินเดือน บนยอดพีระมิด ของชนชั้นแรงงาน
แต่ตรงนี้เราก็ว่ากันไม่ได้
แม้แต่ การจะให้เด็กๆ ในสมัยนี้คิด ผมว่าก็เป็น อะไรที่ยากนะ
เหมือนเด็กๆ บ้านผม เรียนพิเศษ จ-ส เลิก 2ทุ่ม ทุกวัน
ไม่มีเวลาแม้แต่จะคิด หรือเล่น
ผู้ปกครอง มีแค่ตัวชี้วัด จาก โรงเรียนหรือ สถาบันเป็นตัวชี้วัด ผลสำเร็จทางการศึกษา
ซึ่ง ผมคิดว่ามันใจร้ายมากเลย
เด็กในบ้านชอบ วาดรูป และเต้นมาก
แต่ด้วย ระบบการศึกษา และการยัดเยียดการเรียนพิเศษ
หรือแม้แต่กระทั่ง การศึกษาในรูปแบบ ธุรกิจ
มันทำให้ คนๆ นึ่ง ที่รู้ว่าตนเองชอบอะไร อยากทำอะไร
ไม่ทำในสิ่งที่ชอบ ได้เพียงเพราะว่า
แนวคิดทาง ค่าตอบแทนต่อระบบแรงงาน ในระบบ เงิน Fiat
และ ผู้ปกครองก็ยอมรับ แนวคิดนั้น ซึ่ง ก็ไม่แปลก ที่ Solution มันจะไม่เกิดในประเทศนี้ เพราะเรา คลั่ง กันแต่ ระบบศักดินา ที่มันฝั่งเราก็เข้ามาในวัฒนธรรม จนลามไปถึง วัฒนธรรมทางการศึกษา
และ ให้ค่า ผลตอบแทน มากกว่า ความสุขภายใน
#siamstr
#nostr