Hipknox on Nostr: ...

เราไม่มีวันที่จะเข้าใจความเจ็บปวดของผู้อื่น ไม่ว่าจะมีเพศที่เหมือนหรือแตกต่างกันครับ มนุษย์ไม่ได้ถูกออกแบบมาให้มีการรับรู้จากภายในของมนุษย์คนอื่น เราทำได้แค่คาดเดาเท่านั้น เมื่อความรู้สึกเป็นเรื่องที่ไม่สามารถบอกถึงปริมาณหรือขนาดของมันได้ ขนาดตัวเราเองในเวลาที่เจ็บปวดเรายังไม่สามารถบอกมันออกมาเป็นปริมาณหรือเชิงตัวเลขได้ เราจะทำแบบนั้นได้ก็ต่อเมื่อมีสิ่งที่ทำให้เราสามารถเปรียบเทียบได้ เช่น มีดบาดนิ้วมือที่ทำให้รู้สึกเจ็บ การปวดประจำเดือนที่มันมีความรู้สึกเจ็บปวดมากกว่ามีดบาด และอาจไม่เจ็บปวดเทียบเท่ากับการคลอดลูก ส่วนหนึ่งมันมาจากประสบการณ์ที่แม้แต่ตัวเราเองก็ต้องอาศัยมันในการบอกตัวเราเองว่าสิ่งไหนที่ทำให้เราเจ็บปวดได้มากกว่ากัน และอีกส่วนที่มาจากกระบวนการทางเคมีในร่างกายของเราเองที่มีไม่เหมือนและไม่เท่ากันกับมนุษย์คนอื่น ๆ

ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะตัดสินความเจ็บปวดของผู้อื่นว่าน้อยนิดหรือมากมายจากความรู้สึกของเราเองที่เป็นผู้เฝ้ามอง เราทำได้เพียงแค่คาดเดา และการปลอบประโลมที่เราทำได้คือการรับรู้ว่าเขาคนนั้นกำลังเจ็บปวดอยู่ แต่เราไม่สามารถจะเข้าไปแบกรับเจ็บปวดแทนเขาคนนั้นได้ ซึ่งเราทำได้เพียงแค่รอให้เขาคนนั้นได้ผ่านพ้นความเจ็บปวดของเขาไปได้ด้วยตัวเขาเอง

การบอกว่ากระบวนการทำงานของเซลล์ประสาทของ “ชาย” และ “หญิง” ทำงานแตกต่างกันจึงสรุปว่า ผู้ชายจะไม่มีวันเข้าใจผู้หญิง จึงเป็นแค่การตัดสินที่อยู่บนแฟคเตอร์เพียงแฟคเตอร์เดียว ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริง ความเจ็บปวดไม่ได้เกิดขึ้นจากแค่การรับรู้ของเซลล์ประสาท แต่มันยังรวมไปถึงประสบการณ์การในการใช้ชีวิต ความรู้สึกส่วนบุคคลที่มีไม่เท่ากัน ภาวะของความสุขที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น ความทุกข์ที่เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ความอดทนต่อความเจ็บปวด และอีกหลากหลายปัจจัย ซึ่งต่อให้เป็นผู้หญิงด้วยกันก็ไม่มีวันเข้าใจความเจ็บปวดของอีกฝ่ายได้จริง ๆ เพราะมันไม่ได้กำลังเกิดขึ้นกับตัวเราเอง

ดังนั้น สิ่งที่ดีที่สุดที่เราจะทำได้คือความเห็นใจผู้อื่นและอย่าตัดสินความเจ็บปวดของผู้อื่นด้วยการเปรียบเทียบมันกับตัวของเราเองครับ

เพราะว่าเราไม่เข้าใจ เราจึงเห็นใจกันมิใช่หรือ :) #Siamstr