momotahmasbi on Nostr: دنیا قرار نیست همین فردا به پایان برسه! وقتی به ...

دنیا قرار نیست همین فردا به پایان برسه!

وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینه یه سری تصمیمات کوچیک خیلی توی جایی که الآن هستم و بهبود شرایطم تأثیر داشته.

مثلاً یه زمانی به این نتیجه رسیدم که به جای این که هر بار که بیت‌کوین می‌خرم از صرافی به کیف پول خودحضانتیم انتقالش بدم، بذارم سه ماه یا بیشتر جمع بشه که پول زیادی رو بابت هزینه‌ی تراکنش از دست ندم.

همون موقع که داشتم این تصمیم رو می‌گرفتم، با خودم فکر می‌کردم «این همه هزینه تراکنش دادی، اینم روش!» یا «حالا مگه چه تفاوتی ایجاد می‌کنه؟ مگه این چندر غاز هزینه‌ی تراکنش‌شون رو بذاری رو هم چند می‌شه؟».

حالا می‌بینم شاید دو سالی از اون جریان می‌گذره و الآن مبلغ زیادی رو صرفه‌جویی کردم.

یه مدت هر از گاهی بازی بازی به زبان آلمانیم یه سری می‌زدم و هر از گاهی کلاس می‌رفتم که مهارتی رو که براش زحمت کشیدم از دست ندم. خیلی وقتا پیش می‌اومد که بگم «خب، حالا که چی؟ تو که نه توی آلمانی و نه توی کارت از آلمانی استفاده می‌کنی!».

اما مدتی هست کاری پیدا کردم که باید توش از زبان آلمانی استفاده کنم و حقوقش هم بیشتره. با همون یادگیری‌های بازی بازی موقع مصاحبه مهارتم به جایی رسیده بود که دست کم برای شروعِ اون کار قبول بشم.

حالا دیگه فرصت این رو دارم که هر روزه زبان آلمانیم رو تقویت کنم. تازه؛ به خاطرش پول هم می‌گیرم!

توی جوجیتسو و برنامه‌نویسی هم فکرهای دلسردکننده به سرم می‌زنه، اما وقتی به تجربه‌هایی فکر می‌کنم که بعد از سال‌ها نتیجه دادن و نتیجه‌ی خوبی هم دادن، می‌بینم که ارزشش رو داره.

مثلاً می‌گم «حالا مهارت من کجا و فلان دوستم که برنامه‌نویسی می‌کنه کجا؟ من ده سال دیگه هم وقت بذارم به جایی که اون الآن هست نمی‌رسم. شاید بهتر باشه به همین ترجمه و پادکستم بچسبم».

اما زمان می‌گذره و تا به خودت بیای می‌بینی ده سال گذشته.

از اون ده سال استفاده کردی یا گفتی اگر امروز فلان مهارت رو بخوام یاد بگیریم، همین فردا به کارم نمی‌آد؟

ممکن هم هست اگر امروز شروع کنی، واقعاً فردا برات آخر دنیا باشه. مثلاً اگه بمیری، فردا در عمل برای تو آخر دنیاست.

ولی فکر نکنم اون موقع دیگه آخر دنیا برات قضیه‌ی مهمی باشه!