untreu on Nostr: Yaşam Çemberi Bazı insanların kendilerini sürekli boş telaşların, boş ...

Yaşam Çemberi

Bazı insanların kendilerini sürekli boş telaşların, boş zamanların, boş kararların içine attığını görmemek mümkün değil.

Bu insanlar üzerine uzun uzun düşündüm; çünkü bu insanlardan bıktım, hayatıma kendilerinden daha fazla almamak için onların eylemlerini onlardan fazla düşündüm.

Bu kişilerin hareketleri ve söylemleri incelendiğinde söylenebilecek ilk şeylerden biri "İşsize bak." olacaktır. Bu kesinlikle doğru bir tespittir. E o zaman ben bu yazıyı neden yazıyorum? Bu yazıyı yazamamın sebebi bu "İşsize bak." lafını temellendirmek.

Her insan hayatı belirli miktarda rutin ve rastgelelikten oluşur. Bu "miktarların" oranı da o insanı tanımada önemli bir rol oynar; ama şu an konumuz bu değil. Bu rutin ve rastgelelik insan hayatının temelindeki çember üzerine kuruludur.

Yaşam çemberinin merkezine ve çevresine ne alacağı tamamen şahsın elindedir, en azından öyle olmalıdır, makbulü budur. Düşük zaman tercihli insanların yaşam çemberinin merkezinde zaman vardır. Bu zamanın çevresine insanlar ve mekanlar yerleştirirler, çevreyi geliştirmek için de merkeze yani zamana zamanla yatırım yaparlar. Yüksek zaman tercihli insanlarda bu durum tam tersidir. Onlar, yaşam çemberlerinin merkezine insanlar ve mekanlar koyarlar; ne yaparlarsa yapsınlar asla huzura erişemeyecek olmalarının sebebi budur. Yüksek zaman tercihli insanların her daim üşengeç, mutsuz ve yorgun olmasının sebebi budur. Zaman, hayatlarının merkezinde değildir. Zamanın her insan için bir başlangıcı (doğum) ve bir bitişi (ölüm) vardır. Bu başlangıç ve bitiş çizgisi arasında sizin her zaman yanınızda olan tek şey zamandır, asla "zamansız" olamazsınız. Haliyle hayatınızın merkezine zamanı koyduğunuzda yaşam çemberinizin merkezi her daim beslenmeye açık olur. Peki hayatınızın merkezine insanları/mekanları koyduğunuzda ne olur? Onları kaybettiğinizde (ki onlar zaman gibi değildir; çünkü gidebilirler, yıkılabilirler, ölebilirler) hayatınızın merkezi kaybolur, artık yörüngesiz olursunuz, ne yapacağınızı bilemezsiniz ve saçmalamaya başlarsınız. Yüksek zaman tercihli insanların sürekli anlık hazlar peşinde koşmasının sebebi heyecan aramak değil, kaybolmuşluktur.

Bu kaybolmuşları hayatınızdan çıkarmanın size getireceği fayda, yörüngenize ait ipleri her zaman elinizde tutabilecek olmanızdır. Aksi takdirde bu kaybolmuşlar sizi de hayatlarının merkezine alacak ve sizi de bir kaybolmuş yapmaya çalışacaktır. Bu insanların kendilerini bomboş tartışmaların ve kavgaların içinde bulmasının sebebi budur. Hayatlarının merkezindeki insanlarla didişir dururlar, huzursuzluklarını huzurun elde edilmesinin imkansızlığıyla gerekçelendirmeye devam etmek için de huzurluları kaybetmeye çalışırlar.

Düşük zaman tercihliler zamanı bitiş çizgisini ileriye çekmek için daha çok koşacak kadar sever. Doğruyu yapmanın verdiği huzuru hiçbir yanlışta bulamazsınız.